“Ці не здурнеў ты,стары цэп, ці ў сваёй ты каляіне,”-
Казала так яму старая.A дзеда болей разбірае,
У стакан гарэлку налівае.Старую далей пасылае.
Нахлусіў дзед суседзям шмат чаго аддаць,
Каб у і іх гарэлку атрымаць.
Крычыць і з роту перагар,
Народ ляціць як на пажар.
“Хутчэй!Спяшайцеся на сход,
Я навучу як жыць народ.
Каб сыты быў й стар й млад ,
Kаб ўсё ішло на добры лад.”
Крычаў пакуль не прыпыніўся,
Гарэлку атрымаў і як свіньня напіўся .
Другі палітык абяцае,
Як тый Язэп крычыць ды лае
Свае кішэні набівае.
Бо ў яго ў кішэнях поўна,
А як народ яму ўсё роўна.